Republika Srpska će biti vječno zahvalna doktoru Miodragu Laziću

Čuveni srpski hirurg Miodrag Lazić, koji je tokom ratova devedesetih spasavao živote u Republici Srpskoj Krajini i Republici Srpskoj, preminuo je jutros od posljedica virusa korona, potvrđeno je Srni i Kliničkom centru “Niš”.

Lazić, ljekar niškog Kliničkog centra je zbog teškog zdravstvenog stanja bio priključen na respirator.  On je u avgustu 1991. godine napustio mjesto hirurga u Nišu i zaputio se u tadašnju Republiku Srpsku Krajinu. Kao hirurg je učestvovao u proboju koridora u junu 1992. godine, a potom se kao dobrovoljac javio u ratnu bolnicu “Koran” na Palama u Republici Srpskoj.

Jedan je od osnivača ratne bolnice “Žica” u Blažuju, kod Sarajeva, takoreći na samoj liniji fronta. Ostao je tamo punih 40 mjeseci, kao jedini hirurg na području tadašnjeg Srpskog Sarajeva, gdje je obavio više od 3.500 operacija pod punom anestezijom.

Brojni zvaničnici i ugledni ljudi širom Srpske su sa tugom primili ovu vijest i izrazili svoje saušeće.

Predsjednik Republike Srpske Željka Cvijanović uputila je telegram saučešća porodici Lazić, povodom smrti srpskog hirurga Miodraga Lazića, koji je, kako je istakla, svoje znanje i iskustvo stavio na raspolaganje srpskom narodu. “Iskreno sam ožalošćena tužnom viješću o smrti doktora Miodraga Lazića, hirurga koji je tokom odbrambeno-otadžbinskog rata spasio hiljade života civila i pripadnika Vojske Republike Srpske”, navela je Cvijanovićeva.

Ona je naglasila da će Republika Srpska biti vječno zahvalna doktoru Laziću, koji je svoje znanje i iskustvo stavio na raspolaganje u najtežim trenucima za srpski narod. Predsjednik Republike je navela da odlazak doktora Lazića predstavlja veliki gubitak za njegovu porodicu, prijatelje, kolege, ali i za srpski narod u cjelini. “U ime građana Republike Srpske i svoje ime, upućujem vam izraze najdubljeg saučešća”, navodi se u telegramu predsjednika Srpske Željke Cvijanović.

Bivši direktor Bolnice u Istočnom Sarajevu Slavko Ždrale izrazio je danas iskreno žaljenje zbog smrti čuvenog srpskog hirurga Miodraga Lazića, za koga kaže da je bio veliki čovjek i humanista, izuzetan hirurg i hrabar dobrovoljac.
“Naš cijenjeni kolega Lazić izgubio je, nažalost, najsudbonosniju bitku koju je vodio, za razliku od svih onih pobjeda koje su ga u odbrambeno-otadžbinskom ratu krasile kao vrhunskog hirurga, koji se istinski borio, do posljednjeg atoma snage, da spasi živote ranjenim vojnicima i civilima koji su bili na ivici smrti”, rekao je hirurg Ždrale Srni.

Navodeći da je poznato koliko je Lazić kao hirurg pomogao srpskom narodu na području tadašnjeg Srpskog Sarajeva, Ždrale je istakao da je za njega mnogo važnije to što je Lazić, kao čovjek i humanista, odlučio da ostane na ratištu sa svojim narodom. “Lazić je u Bolnici `Žica` spašavao živote ranjenim srpskim borcima, što se ne može reći za mnoge naše kolege koji su imali obavezu da tu ostanu, a nije ih bilo kada je Srbima bilo najteže”, dodao je Ždrale.

Ždrale podsjeća da se doktor Lazić nijednog trenutka nije dvoumio nego se odlučno pridružio srpskim ljekarima u bolnici “Žica” u Blažuju, gdje je svu svoju energiju, iskustvo i znanje stavio u službu zbrinjavanja povrijeđenih vojnika i civila. “Osim njegovih zasluga u stručnom smislu, ono što ga krasi jeste to što je otišao daleko od svoga doma, došao u Republiku Srpsku, gdje je bjesnio građanski rat. On se nije uplašio i nije pobjegao kao neki drugi, i to je za mene, njegova najveća vrlina”, naglašava Ždrale.

Prema njegovim riječima, Lazić je ostavio neizbrisivi trag u srpskom narodu, koji će ga zauvijek pamtiti i pominjati kao velikog čovjeka, ljekara i humanistu.

Većina medija je objavila i Lazićevu oproštajnu poruku koju je poslao preko koleginice Marije Dimitrijević.

Njenu potresnu objavu na Fejsbuku prenosimo u cjelosti:

“Danas nas je napustio prim.dr Miodrag Lazić, hirurg, veliki čovek, moj veliki prijatelj, učitelj, drugi otac. Zamolio me je da prenesem njegove poslednje reči:

Otišao sam časno i pošteno. Kao direktor UC dva meseca pred penziju, stajao sam ispred svojih ljudi, dragih doktora i sestara. Stajao sam na prvoj liniji, nisam se krio, naprotiv bio sam ispred svih znajući da sa svim svojim bolestima i godinama imam veliki rizik ali čast i ponos mi nije dozvoljavao da se sklonim. Takav sam bio na Krajiskom ratištu godinu dana, na Sarajevskom ratištu 4 godine, za vreme NATO bombardovanja. Neću da odem tiho hoću da odem onako kakav sam bio čitav život a to znaju moji prijatelji, kolege, porodica. Svi su mi govorili da se sklonim ali ja to sebi nikad ne bih oprostio. Moji voljeni Krajišnici, prijatelji iz Republike Srpske za koje sam živa legenda zauvek iskreno će plakati svi jer su uvek verovali da sam neuništiv. Koliko sam ovih dana dobio poruka podrške. Volim vas zauvek. Moji unuci i unuka Mila ostaju bez dede, ćerke i sin da ne tuguju nego samo napred. Budite ponosni na mene. Drage moje kolege, Marija, Boki, Brale, Kando, Sunčica i Macan, drage moje seste koje ste mi uvek verovale, zbogom. Voljenoj Ani, ratnom drugu i ženi poruka: budi hrabra i čvrsta zbog dece i unuka a gore na onoj strani, jednoga dana bićemo ponovo zajedno.
U Nišu mojim prijateljima poseban pozdrav.

Poslednja mi je želja da me ispratite pesmom “Marš na Drinu”.
Doktor Laza, hirurg napaćenog srpskog naroda.”

Novosti plus